Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

manibus in tergum reiectis

  • 1 tergum

        tergum ī, n    [TRAG-], the back: manibus ad tergum reiectis: tergo poenas pendere, T.: tergo ac capite puniri, L.: recurvum (of the dolphin), O.— The back part, reverse, hinder part, rear: Praebere Phoebo terga, to sun itself, O.: Terga Parthorum dicam, the flight, O.: terga vincentium, Ta.: libri in tergo necdum finitus Orestes, written on the back, Iu.—In phrase, a tergo or post tergum, behind, in the rear: a tergo, fronte, lateribus tenebitur: ut a tergo Milonem adorirentur, behind: tumultum hostilem a tergo accepit, S.: post tergum hostium legionem ostenderunt, Cs.: qui iam post terga reliquit Sexaginta annos, has passed, Iu.: tot amnibus montibusque post tergum obiectis, Cu.—With verto or do, to turn the back, turn back, take flight, run away, flee, retreat: omnes hostes terga verterunt, Cs.: qui plures simul terga dederant, etc., L.: terga fugae praebere, O.: terga praestare (fugae), Ta.— The back, surface: proscisso quae suscitat aequore terga, V.: amnis, O. —Of an animal, the body: (serpens) Squamea convolvens sublato pectore terga, V.: horrentia centum Terga suum, i. e. head of swine, V.: perpetuo tergo bovis, V.— The covering of the back, skin, hide, leather: Taurino quantum possent circumdare tergo, ox-hide, V.: venti bovis inclusi tergo, i. e. in a bag of bull's hide, O.: Et feriunt molles taurea terga manūs, i. e. tymbals, O.: rupit Terga novena boum, i. e. the nine thicknesses of bull's hide, O.: per linea terga (scuti), V.
    * * *
    back, rear; reverse/far side; outer covering/surface

    Latin-English dictionary > tergum

  • 2 Rücken

    Rücken, tergum (die Rückseite, auch eines Berges etc.). – dorsum (der R. als erhabener Bestandteil des tierischen Körpers vom Nacken bis zum After, der Buckel, auch eines Berges). – mit dem R. zugekehrt, aversus: mit den Händen auf dem R., manibus in tergum reiectis (z.B. inambulare): jmd. oder etwas auf den R. nehmen, alqm od. alqd umeris attollere. – auf den R. fallen, cadere supīnum. – auf dem R. liegen (beim Ruhen oder Schlafen), supīnum cubare od. dormire: auf dem R. liegend, supīnus: das Liegen auf dem R., supīnus cubitus. – der Wind weht in den R., vom R. her, ich habe den Wind im R., tergum (terga) afflat ventus: die Feinde im R. angreifen, den Feinden in den R. fallen, hostes a tergo adoriri; terga caedere hostibus (hinten in die Feinde einhauen): den R. kehren, se od. vultum avertere (sich oder das Gesicht wegwenden); terga vertere od. dare (fliehen, v. Soldaten): jmdm. den R. [1977] kehren, alci tergum (v. mehreren terga) obvertere (eig., jmdm. den R. zukehren); abire, discedere ab alqo (sich von jmd. entfernen); alqm deserere (jmd. treulos im Stiche lassen): dem Vaterlande den R. kehren, das Vaterland mit dem R. ansehen, patriam relinquere (übh. es verlassen); solum vertere od. mutare (bes. als Verbannter): hinter jmds. R., clam alqo. alqo inscio (ohne jmds. Wissen); alqo absente (in jmds. Abwesenheit): hinter jmds. R. Übles von ihm reden, alci absenti male dicere: den R. frei haben, a tergo tutum esse: sich den R. frei halten, cavere ab insidiis.

    deutsch-lateinisches > Rücken

  • 3 inambulo

    in-ambulo, āvī, āre, hin u. her g ehen, auf und abgehen, -spazieren, umhergehen (Ggstz. consistere in loco), ante lucem domi, Cic.: paululum in porticu, Cic.: in xysto maternorum hortorum, Sen.: in Lycio, Cic.: ante tabernaculum, Liv.: non longe ab alcis aedibus, Cic.: cum pallio crepidisque in gymnasio, Liv.: cum Cotta in porticu, Cic.: in foro cum filio clientibusque paucis otiose, Liv.: ad mare inambulando litore (an dem Gestade) pervenire, Min. Fel.: per muros (auf den M.), Liv.: inter eos, Vulg.: absol., eo cum venio, praetor quiescebat, fratres illi Cibyratae inambulabant, Cic.: cum quidem pransus, nudis pedibus, tunicā solutā, manibus ad tergum reiectis, inambularet, Asin. Poll. in Cic. ep.: dum veniunt amici, solus filio procul stante multa secum animo volutans inambulavit, Liv.: et non inhabitabunt nec inambulabunt, Vulg.: unpers., inambulandum est, Plaut. asin. 682.

    lateinisch-deutsches > inambulo

  • 4 inambulo

    in-ambulo, āvī, āre, hin u. her g ehen, auf und abgehen, -spazieren, umhergehen (Ggstz. consistere in loco), ante lucem domi, Cic.: paululum in porticu, Cic.: in xysto maternorum hortorum, Sen.: in Lycio, Cic.: ante tabernaculum, Liv.: non longe ab alcis aedibus, Cic.: cum pallio crepidisque in gymnasio, Liv.: cum Cotta in porticu, Cic.: in foro cum filio clientibusque paucis otiose, Liv.: ad mare inambulando litore (an dem Gestade) pervenire, Min. Fel.: per muros (auf den M.), Liv.: inter eos, Vulg.: absol., eo cum venio, praetor quiescebat, fratres illi Cibyratae inambulabant, Cic.: cum quidem pransus, nudis pedibus, tunicā solutā, manibus ad tergum reiectis, inambularet, Asin. Poll. in Cic. ep.: dum veniunt amici, solus filio procul stante multa secum animo volutans inambulavit, Liv.: et non inhabitabunt nec inambulabunt, Vulg.: unpers., inambulandum est, Plaut. asin. 682.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inambulo

  • 5 reiicio

        Reiicio, reiicis, pen. cor. reieci, pen. prod. reiectum, reiicere. Virgil. Rejecter.
    \
        Reiectis ad tergum manibus. Pollio ad Ciceronem. Ayant les mains derriere le doz.
    \
        Hostem ab aliquo loco reiicere. Cic. Chasser.
    \
        Reiicitur in publicum ianua. Plin. S'ouvre sur rue.
    \
        A flumine reiice capellas. Virgil. Chasse arriere.
    \
        Forsitan nos reiiciat. Terent. Paradventure nous rejectera, ou deboutera il.
    \
        Reiicere iudices. Cic. Eslire, Convenir et accorder des juges.
    \
        Res tota in mensem Ianuarium reiecta erat. Cic. Estoit remise et differee ou delayee au mois de Janvier.
    \
        Ne bis eadem legas, ad ipsam te epistolam reiicio. Cicero. Je te renvoye à, etc.
    \
        Reiicere causam ad Senatum. Cicero. Renvoyer la matiere au Senat.
    \
        Reiicere sanguinem. Plin. Jecter du sang, Saigner.

    Dictionarium latinogallicum > reiicio

См. также в других словарях:

  • FIDICULAE — Italiae locus. Val. max. l. 7. c. 6. Adde tormenti genus ex fidibus seu funibus, Κύφωνες quibusdam dictae, quia iis rei in Eqvuleo torquentur, ut fides inveniatur, Isid. vel quod sontes funibus, veluti fidibus distenduntur, Fr. Gouldmann. Lexico… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GEHENNA — nomen loci apud Evangelistas; ponitur autem pro inferno, hac occasione, teste Hieronymo. Erat idolum Baal, iuxta Ierusalem, ad radicem montis Moriae, unde Siloa fluit. Haec vallis est parva campi planities irrigua, et nemorosa, plenaque deliciis …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»